Μετά τα μνημόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ χαράζει το δρόμο της δίκαιης ανάπτυξης
Του Μάκη Μπαλαούρα
Αυτό το καλοκαίρι γίνεται το πολύ σημαντικό βήμα της καθαρής,
οριστικής και αμετάκλητης εξόδου από τα μνημόνια και την ξένη επιτροπεία. Η συμφωνία της 21ης Ιουνίου για το χρέος και την έξοδο από το μνημόνιο είναι κοντά στις θυσίες του ελληνικού λαού.
Είμαστε ευχαριστημένοι επειδή μπορούμε να προχωρήσουμε σε βάθος 15ετίας στην ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας και της χώρας.
Ανοίξαμε, δηλαδή, ένα δρόμο για να δούμε τις προτεραιότητες της
επόμενης ημέρας μετά από 8 χρόνια μνημονίων, έχοντας εξασφαλίσει δύο θεμελιώδη πράγματα.
Το πρώτο είναι η διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους – για τα
επόμενα 15 χρόνια. Με την επιμήκυνση των ωριμάνσεων τουEFSF, με το σπρώξιμο πίσω των επιτοκίων, με τη δυνατότητα να αλλάξουμε ακριβό και βραχυπρόθεσμο χρέος με χρέος που είναι μακροπρόθεσμο και φθηνό, με όλα όσα πετύχαμε να περιλάβει η συμφωνία τουEurogroup,οι αγορές είναι πλέον ορθάνοιχτες για την ελληνική οικονομία.Αυτό το αναγνωρίζουν οι αγορές, που ρίχνουν τα ομόλογά μας στα χαμηλότερα, πολύ πριν από την κρίση, αλλά
και όλοι: η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, το ΔΝΤ, οι οίκοι αξιολόγησης, τα κράτη-μέλη.
Του Μάκη Μπαλαούρα
Αυτό το καλοκαίρι γίνεται το πολύ σημαντικό βήμα της καθαρής,
οριστικής και αμετάκλητης εξόδου από τα μνημόνια και την ξένη επιτροπεία. Η συμφωνία της 21ης Ιουνίου για το χρέος και την έξοδο από το μνημόνιο είναι κοντά στις θυσίες του ελληνικού λαού.
Είμαστε ευχαριστημένοι επειδή μπορούμε να προχωρήσουμε σε βάθος 15ετίας στην ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας και της χώρας.
Ανοίξαμε, δηλαδή, ένα δρόμο για να δούμε τις προτεραιότητες της
επόμενης ημέρας μετά από 8 χρόνια μνημονίων, έχοντας εξασφαλίσει δύο θεμελιώδη πράγματα.
Το πρώτο είναι η διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους – για τα
επόμενα 15 χρόνια. Με την επιμήκυνση των ωριμάνσεων τουEFSF, με το σπρώξιμο πίσω των επιτοκίων, με τη δυνατότητα να αλλάξουμε ακριβό και βραχυπρόθεσμο χρέος με χρέος που είναι μακροπρόθεσμο και φθηνό, με όλα όσα πετύχαμε να περιλάβει η συμφωνία τουEurogroup,οι αγορές είναι πλέον ορθάνοιχτες για την ελληνική οικονομία.Αυτό το αναγνωρίζουν οι αγορές, που ρίχνουν τα ομόλογά μας στα χαμηλότερα, πολύ πριν από την κρίση, αλλά
και όλοι: η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, το ΔΝΤ, οι οίκοι αξιολόγησης, τα κράτη-μέλη.
Όλοι, εκτός τη ΝΔ… Ο κ. Μητσοτάκης πιπιλάει προπαγανδιστικές καραμέλες περί τετάρτου μνημονίου, χωρίς να λέει ούτε λέξη για τη συμφωνία για το χρέος. Κι ο αντιπρόεδρός του κ. Χατζηδάκης, την ίδια στιγμή που μας κατηγορούσε ότι ετοιμαζόμαστε να κόψουμε τις συντάξεις και το αφορολόγητο, έφτασε να «μαλώνει» τον Γάλλο επίτροπο Π. Μοσχοβισί, επειδή αναγνώρισε ότι, όπως λέμε κι εμείς, οι περικοπές συντάξεων είναι υπό διαπραγμάτευση και μπορεί κάλλιστα να ματαιωθούν….
Το δεύτερο είναι η δημιουργία ενός σημαντικού αποθεματικού
ασφαλείας, από τα χρήματα του ESM και τα ποσά από την προσφυγή μας στις αγορές, το οποίο εξασφαλίζει την σταθερή και ασφαλή πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές για τα επόμενα 4 χρόνια. Ακόμη κι αν έχουμε απρόβλεπτα γεγονότα στην Ευρωζώνη, όπως π.χ. μια κρίση στην Ιταλία, η Ελλάδα δεν θα ξανακινδυνέψει με αποκλεισμό από τις αγορές και με νέα μνημόνια.
Παρά τις επιτυχίες δε πανηγυρίζουμε
Πού είμαστε λοιπόν σήμερα; Δεν λύθηκαν όλα τα προβλήματά μας με τη μία, κερδίσαμε όμως 15 χρόνια για να δώσουμε και να κερδίσουμε το πιο δύσκολο στοίχημα: το στοίχημα της ανάπτυξης. Μετά από μια 10ετία, η Ελλάδα καταγράφει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Το 2017 έκλεισε με αύξηση του ΑΕΠ στο 1,5% ενώ το πρώτο τρίμηνο 2018 η ανάπτυξη έφτασε στο 2,3%. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχουμε αυτή την επίδοση.
Η ίδια θετική εικόνα υπάρχει και στους βασικούς δείκτες της εγχώριας παραγωγής. Τον Απρίλιο 2018 είχαμε ετήσια αύξηση του δείκτη κύκλου εργασιών στη βιομηχανία κατά 6,7%. Το 2017 είχαμε ετήσια αύξηση των καθαρών εισροών ξένων άμεσων επενδύσεων κατά 30% ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2018 είχαμε ετήσια αύξηση της συνολικής αξίας των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών κατά 11,6%.
Η ανεργία μέσα σε μια 3ετία μειώθηκε κατά 7 μονάδες, αλλά
παραμένει υψηλή. Επομένως δε μπορούμε να πανηγυρίζουμε, γιατί η ανεργία στους νέους - παρά το γεγονός ότι έπεσε από περίπου 60% στο 35% - παραμένει τεράστια. Παρά τη μείωση της φτώχειας κατά δύο μονάδες και της ανισότητας κατά τρεις μονάδες, υπάρχουν ακόμα αποκλεισμένοι. Έχουμε ταυτόχρονα ανθρώπους, οι οποίοι είναι χρεωμένοι, δίχως να μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Έχουμε επιχειρηματίες χωρίς επιχειρήσεις, διότι έκλεισαν. Έχουμε πτυχιούχους χωρίς αναγνώριση των πτυχίων τους. Έχουμε συνταξιούχους χωρίς εισόδημα.
Στη νέα περίοδο θα δοκιμαστούν οι προτάσεις της δίκαιης ανάπτυξης. Η περίοδος που ανοίγεται από εδώ και μπρος είναι η πιο κρίσιμη για εμάς. Γιατί έχουμε βάλει και θέλουμε να κερδίσουμε δύο δύσκολα στοιχήματα ταυτόχρονα.
Το πρώτο είναι το στοίχημα της ανάπτυξης: προχωράμε με ένα
ολιστικό αναπτυξιακό στρατηγικό σχέδιο με τρεις άξονες: τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στον Δημόσιο Τομέα, στη Δικαιοσύνη και στο επενδυτικό κλίμα μέσω της αδειοδότησης των επενδύσεων. Το σχέδιο αυτό πιστεύουμε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά και να φέρει τη σταθερή ανάκαμψη της οικονομίας ούτως ώστε να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο όλων των συμπολιτών μας και να γίνει η Ελλάδα μια κανονική, σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Το δεύτερο – και ακόμη πιο σημαντικό για μια πολιτική δύναμη της
Αριστεράς, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ – είναι το στοίχημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Θεωρούμε πολύ σημαντικό το ότι η συμφωνία που έχουμε στα χέρια μας έχει συμπεριλάβει και τις δικές μας κοινωνικές δεσμεύσεις. Μιλώ για την αύξηση του κατώτατου μισθού, για την επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων. Όλα αυτά τα πράγματα που μας δίνουν την εμπιστοσύνη ότι μπορούμε να έχουμε μια ανάπτυξη που να είναι πιο δίκαια.
Το δεύτερο είναι η δημιουργία ενός σημαντικού αποθεματικού
ασφαλείας, από τα χρήματα του ESM και τα ποσά από την προσφυγή μας στις αγορές, το οποίο εξασφαλίζει την σταθερή και ασφαλή πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές για τα επόμενα 4 χρόνια. Ακόμη κι αν έχουμε απρόβλεπτα γεγονότα στην Ευρωζώνη, όπως π.χ. μια κρίση στην Ιταλία, η Ελλάδα δεν θα ξανακινδυνέψει με αποκλεισμό από τις αγορές και με νέα μνημόνια.
Παρά τις επιτυχίες δε πανηγυρίζουμε
Πού είμαστε λοιπόν σήμερα; Δεν λύθηκαν όλα τα προβλήματά μας με τη μία, κερδίσαμε όμως 15 χρόνια για να δώσουμε και να κερδίσουμε το πιο δύσκολο στοίχημα: το στοίχημα της ανάπτυξης. Μετά από μια 10ετία, η Ελλάδα καταγράφει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Το 2017 έκλεισε με αύξηση του ΑΕΠ στο 1,5% ενώ το πρώτο τρίμηνο 2018 η ανάπτυξη έφτασε στο 2,3%. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχουμε αυτή την επίδοση.
Η ίδια θετική εικόνα υπάρχει και στους βασικούς δείκτες της εγχώριας παραγωγής. Τον Απρίλιο 2018 είχαμε ετήσια αύξηση του δείκτη κύκλου εργασιών στη βιομηχανία κατά 6,7%. Το 2017 είχαμε ετήσια αύξηση των καθαρών εισροών ξένων άμεσων επενδύσεων κατά 30% ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2018 είχαμε ετήσια αύξηση της συνολικής αξίας των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών κατά 11,6%.
Η ανεργία μέσα σε μια 3ετία μειώθηκε κατά 7 μονάδες, αλλά
παραμένει υψηλή. Επομένως δε μπορούμε να πανηγυρίζουμε, γιατί η ανεργία στους νέους - παρά το γεγονός ότι έπεσε από περίπου 60% στο 35% - παραμένει τεράστια. Παρά τη μείωση της φτώχειας κατά δύο μονάδες και της ανισότητας κατά τρεις μονάδες, υπάρχουν ακόμα αποκλεισμένοι. Έχουμε ταυτόχρονα ανθρώπους, οι οποίοι είναι χρεωμένοι, δίχως να μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Έχουμε επιχειρηματίες χωρίς επιχειρήσεις, διότι έκλεισαν. Έχουμε πτυχιούχους χωρίς αναγνώριση των πτυχίων τους. Έχουμε συνταξιούχους χωρίς εισόδημα.
Στη νέα περίοδο θα δοκιμαστούν οι προτάσεις της δίκαιης ανάπτυξης. Η περίοδος που ανοίγεται από εδώ και μπρος είναι η πιο κρίσιμη για εμάς. Γιατί έχουμε βάλει και θέλουμε να κερδίσουμε δύο δύσκολα στοιχήματα ταυτόχρονα.
Το πρώτο είναι το στοίχημα της ανάπτυξης: προχωράμε με ένα
ολιστικό αναπτυξιακό στρατηγικό σχέδιο με τρεις άξονες: τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στον Δημόσιο Τομέα, στη Δικαιοσύνη και στο επενδυτικό κλίμα μέσω της αδειοδότησης των επενδύσεων. Το σχέδιο αυτό πιστεύουμε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά και να φέρει τη σταθερή ανάκαμψη της οικονομίας ούτως ώστε να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο όλων των συμπολιτών μας και να γίνει η Ελλάδα μια κανονική, σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Το δεύτερο – και ακόμη πιο σημαντικό για μια πολιτική δύναμη της
Αριστεράς, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ – είναι το στοίχημα της κοινωνικής δικαιοσύνης. Θεωρούμε πολύ σημαντικό το ότι η συμφωνία που έχουμε στα χέρια μας έχει συμπεριλάβει και τις δικές μας κοινωνικές δεσμεύσεις. Μιλώ για την αύξηση του κατώτατου μισθού, για την επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων. Όλα αυτά τα πράγματα που μας δίνουν την εμπιστοσύνη ότι μπορούμε να έχουμε μια ανάπτυξη που να είναι πιο δίκαια.
