ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

της βουλευτού Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ Έφης Γεωργοπούλου-Σαλτάρη

Στις 7 Οκτωβρίου 2013 κατατέθηκε στη Βουλή από τον Υπουργό Οικονομικών το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2014.
Στην εισαγωγή του Προσχεδίου  παρουσιάζεται με περίσσεια υπερηφάνεια η επερχόμενη «εθνική παλιγγενεσία», το υπόβαθρο πάνω στο οποίο στήνεται όλη η προπαγάνδα του ανύπαρκτου για το λαό και την χώρα μας “Success Story”, δηλαδή η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Συγκεκριμένα στο Προσχέδιο αναφέρεται ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις «θα είναι το υψηλότερο μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, καθώς, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,  θα ανέλθει στο 6,3% του ΑΕΠ, έναντι 1,7% στην Ευρωζώνη». Το 2013 το πρωτογενές αποτέλεσμα θα διαμορφωθεί (με βάση το προσχέδιο) σε πλεόνασμα ύψους 344 εκατ. ευρώ και το 2014 σε 3,4 δισ. ευρώ ή στο 1,9% του ΑΕΠ.
Αξίζει να σταθούμε σε κάποια βασικά μακροοικονομικά μεγέθη για να αντιληφθούμε  συνολικά πως «επιτεύχθηκε» ο καινούργιος «εθνικός στόχος» του πρωτογενούς πλεονάσματος και όχι η κάλυψη των επικοινωνιακών αναγκών της κυβέρνησης. Το εισιτήριο δηλαδή για να γίνουμε οι ουραγοί σε κάθε αναπτυξιακή προοπτική και κοινωνική προστασία.
Στην πραγματικότητα, οι νεοφιλελεύθεροι διαχειριστές του μνημονίου, μας κατέταξαν πρώτους στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο. 
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι
1) το Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης για το β΄ τρίμηνο του 2013 έχει σκαρφαλώσει στο 170% περίπου ως ποσοστό του ΑΕΠ , μεταφραζόμενο σε 317 δις ευρώ, μετά από τέσσερα χρόνια μνημονίου όχι μόνο δεν έχει επιλύσει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους αλλά  έχει μετατρέψει τη χώρα μας σε μία Αποικία Χρέους. Βεβαίως έχει αφήσει μακριά πίσω της χώρες όπως την Ιρλανδία με 125%, την Πορτογαλία με 131%, την Κύπρο με 98% (χώρες σε καθεστώς μνημονίου) ή την  Ισπανία με 92%, η οποία έχει τεθεί σε καθεστώς Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος.
2) Στο θέμα της ανεργίας έχουμε άλλη μία θλιβερή πρωτιά με 27,6% στην Ευρωπαϊκή Ένωση για  τον φετινό Ιούλιο. Κι αν λέγαμε πριν μερικούς  μήνες ότι χάνονται 500 θέσεις εργασίας τον μήνα, τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να χάνονται 1000 θέσεις εργασίας την ημέρα.
 3) Επίσης όσον αφορά συνολικά τον Δείκτη Μισθών (θεωρώντας ως αφετηρία σύγκρισης το έτος 2008) το 2010, χρονιά επιβολής του μνημονίου, ήταν στο 100,1% ενώ σήμερα έχει υποχωρήσει στο 83,5%, δηλαδή χαμηλότερα από  το 2006  που ήταν στο 88,8%, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
4) Και μετά τις θλιβερές πρωτιές έχουμε αντίστοιχα και τη θλιβερή τελευταία θέση όσον αφορά  τον πληθωρισμό που όπως αναφέρεται στο Προσχέδιο «συνεχίζει την καθοδική του πορεία από την αρχή του έτους και υποχωρεί συνεχώς, παραμένοντας ο χαμηλότερος μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ-27». Αυτό σημαίνει ότι  αυτή η αρνητική πορεία του πληθωρισμού δεν βοηθάει στη μείωση του Χρέους (το αντίθετο μάλιστα) και φυσικά δεν φαίνεται πουθενά στο διαθέσιμο εισόδημά μας καθώς αυτό υφαρπάζεται καθημερινά από χαράτσια στην κατοικία, τα οικόπεδα και τα αγροτεμάχια,  το ελεύθερο επάγγελμα, τον υψηλό ΦΠΑ στα είδη βασικής ανάγκης, τις εισφορές αλληλεγγύης κ.α.
    Στο Προσχέδιο μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι το 2014, μετά από έξι χρόνια ύφεσης, θα καταγραφεί ανάπτυξη (+0,6%). Αυτή η ανάπτυξη, όπως αναφέρεται επακριβώς, «προβλέπεται να προέλθει κυρίως από την ανάκαμψη των επενδύσεων και τις εξαγωγές. Η συμβολή της εγχώριας ζήτησης προβλέπεται να παραμείνει αρνητική, […] με την ιδιωτική κατανάλωση να μειώνεται κατά 1,6%, τη δημόσια κατανάλωση κατά 4% και τις επενδύσεις να αυξάνονται κατά 5,3%». Επομένως, η εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή το άπλωμα της φτώχειας και ο περιορισμός των δημοσίων δαπανών καλά κρατούν και για το 2014. Άλλωστε στο Προσχέδιο διαβάζουμε ότι οι δαπάνες για Περίθαλψη, Ασφάλιση και Κοινωνική Προστασία θα είναι μειωμένες κατά 1,8 δισ. ευρώ και ότι οι επιδοτήσεις στη γεωργία θα είναι μειωμένες κατά 180 εκατ. ευρώ περίπου. Επίσης, οι Δημόσιες Επενδύσεις που στηρίζονται σε εθνικούς πόρους έχουν κι αυτές μια καθοδική πορεία καθώς βαίνουν μειούμενες κατά 440 εκατ. το 2013 και κατά 150 εκατ. επιπλέον το 2014 και συνολικά απαρτίζονται κατά 6,3 δισ € από πόρους της Ε.Ε. και κατά 0,7 δισ € από εθνικούς πόρους. Αξίζει εδώ να παραθέσουμε αυτολεξεί την επισήμανση της έκθεσης του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής «η επιστροφή στην ανάπτυξη δεν έχει διασφαλιστεί»
        Με βάση όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν μας ενέταξε η κυβέρνηση Παπανδρέου στο μνημόνιο, αναφέρθηκε ως στόχος  η έξοδος στις αγορές στο τέλος του 2011, κάτι που δεν έχει υλοποιηθεί στα τέλη του 2013. Δυστυχώς, οι περισσότεροι αναλυτές και θεσμικοί κύκλοι της Ε.Ε. – ΔΝΤ συμφωνούν ότι η Ελλάδα θα παραμείνει αποκλεισμένη από τις αγορές μακροπρόθεσμου δανεισμού ως το 2020.
        Από την παρουσίαση των στοιχείων για την ανεργία, το χρέος και την πορεία των μισθών γίνεται καθαρό ότι τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν αντιμετωπιστεί.  Ουσιαστικά έχουν διαγραφεί εντελώς οι παράγοντες που θα μπορούσαν να ωθήσουν αναπτυξιακά την οικονομία και μάλιστα με χαρακτηριστικά τα οποία στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε απαραίτητα (δικαιοσύνη, αναδιανομή εισοδήματος, περιβαλλοντική βιωσιμότητα κλπ).
        Η προσπάθεια επιβολής αισιοδοξίας από τη Δικομματική συγκυβέρνηση για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος δεν μπορεί να δικαιολογήσει εκ των υστέρων τις επιλογές που έκανε εκ των προτέρων η κυβέρνηση για την συγκεκριμένη οικονομική και πολιτική στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επισημάνει ότι και διαφορετικές επιλογές υπήρχαν και οι τεράστιες θυσίες που έγιναν ήταν απολύτως δυσανάλογες με τα πενιχρά οικονομικά αποτελέσματα. Απλώς η Δικομματική κυβέρνηση προσπαθεί  να κερδίσει από την Τρόϊκα πολιτικό χρόνο μέχρι τις ευρωεκλογές  για να παρασύρει την εσωτερική πολιτική ζωή στα μονοπάτια του ανύπαρκτου για το λαό Success Story μέχρι τις εν λόγω εκλογές. Μετά τις ευρωεκλογές άλλωστε ετοιμάζει μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, αθρόες απολύσεις, περαιτέρω μειώσεις συντάξεων -  επιδομάτων και δεύτερο PSI (κούρεμα χρέους) κ.α.
         Δεν είμαστε καταστροφολόγοι και βεβαίως δεν θέλουμε την οικονομική κατάρρευση της χώρας μας. Αντίθετα εργαζόμαστε με συνέπεια πάνω σε προτάσεις που θα οδηγήσουν σε λύσεις για να σταματήσει αυτή η καταστροφική πορεία που είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική μετανάστευση νέων στο εξωτερικό, τη  φτωχοποίηση του λαού, το κλείσιμο επιχειρήσεων από όλους τους κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας, την έκρηξη των αυτοκτονιών και ως επιστέγασμα  την άνοδο του φασισμού.
          Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει δεσμευτεί για την επαναφορά του κατώτατου μισθού και της κατώτατης σύνταξης στα προ μνημονίου επίπεδα για δύο λόγους: α) την υπεράσπιση του δικαιώματος στην αξιοπρεπή διαβίωση του λαού και β) για την άμεση στήριξη της κατανάλωσης και επομένως της άμεσης δημιουργίας θέσεων εργασίας, καθότι οι άνθρωποι της δουλειάς χρησιμοποιούν το μισθό και τα μεροκάματά τους για την κάλυψη καθημερινών και άμεσων αναγκών και δεν τα αποταμιεύουν ούτε τα τοποθετούν σε τράπεζες του εξωτερικού. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναφέρει ρητά ότι, μετά την ανακεφαλοποίηση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα, οι τράπεζες οφείλουν να περάσουν και επίσημα σε πραγματικό δημόσιο έλεγχο. Έναν έλεγχο που δεν θα ευνοεί τους ίδιους τους τραπεζίτες όπως γίνεται  σήμερα, αλλά θα ενισχύει τις υγιείς επιχειρήσεις που λειτουργούν στην πατρίδα μας. Θα στηρίζουν τον αγροτικό τομέα, τις μεταποιητικές επιχειρήσεις, τον τομέα των υπηρεσιών με κεφάλαια και όρους δανεισμού με αμοιβαίως επωφελή αποτελέσματα.
             Επίσης με την εφαρμογή της «σεισάχθειας» που έχουμε δημοσιοποιήσει για την ρύθμιση των δανείων, το τραπεζικό σύστημα θα πάψει να λειτουργεί ως μηχανισμός εκβιασμού για τους δανειολήπτες που λόγω των μνημονίων αδυνατούν να αποπληρώνουν τα χρέη τους.
         Η Νέα Δημοκρατία πήρε τις εκλογές λέγοντας ψέματα στον ελληνικό λαό ότι θα διαπραγματευθεί με τους δανειστές. Όπως ψέματα ήταν και η προγραμματική σύμβαση με πολλές «κόκκινες» γραμμές της τρικοματικής κυβέρνησης, η οποία δεν τηρήθηκε ούτε στο ελάχιστο. Τώρα ως Δικομματική, συνεχίζει να κρύβει την αλήθεια για τα δεινά που συσσωρεύει για τις τωρινές και επόμενες γενιές, έχοντας ως μοναδικό στόχο την παραμονή, πάση θυσία, στην εξουσία και την αλληλοεπικάλυψη των μικρών και μεγάλων σκανδάλων εκατέρωθεν.
           Η μόνη διέξοδος  είναι μια αριστερή  κυβέρνηση προσανατολισμένη στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα απαιτήσει διεθνή διαπραγμάτευση του χρέους με όρους που θα υπερασπίζονται και θα διευρύνουν την ανάπτυξη, την Εθνική Κυριαρχία και το Κράτος Πρόνοιας.
Δημοσιεύτηκε στην ΠΑΤΡΙΣ Πύργου Κυριακή 3-11-2013


.