Ομιλία Ευαγγελίας Αμμανατίδου στη συζήτηση της επερώτησης του ΚΚΕ προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης ενάντια στους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΡΔ΄

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Η κυρία. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης και Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έχει το λόγο.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Υποστηρίζαμε τα τελευταία χρόνια ότι η φθίνουσα πορεία που ακολουθούν η ελληνική γεωργία και η κτηνοτροφία δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε αναπόφευκτη. Ισχυριζόμαστε ότι η αρνητική εξέλιξη αυτού του δυναμικού παραγωγικού τομέα είναι αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων επιλογών αλλά και της αγροτικής πολιτικής που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.
Θεωρούμε ότι απαιτείται ένα εθνικό σχέδιο για την αγροτική ανάπτυξη που θα βάζει εκείνες τις προτεραιότητες και θα έχει ένα βασικό στόχο: τη διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος με τη στήριξη των μικρομεσαίων αγροτών και της οικογενειακής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Η κοινή αγροτική πολιτική που κάποιοι τη θεωρούν Ευαγγέλιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστρεψε τον ελληνικό πρωτογενή τομέα. Εμείς θέλουμε αλλαγή στάσης για τη διάσωση της παραγωγικής διαδικασίας στη χώρα μας.
Το λέω αυτό διότι άρχισε να ακούγεται επιτέλους όλο και πιο συχνά ότι η αναθέρμανση της οικονομίας και σε ένα βαθμό η έξοδος από την κρίση μπορεί να έρθει από την αγροτική οικονομία. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια καταγράφεται αύξηση του αγροτικού πληθυσμού το 2010 κατά 8%: 60.000 άτομα, κυρίως νεαρής ηλικίας και υψηλού μορφωτικού επιπέδου δηλώνουν αγρότες.
Η εξέλιξη αυτή δυστυχώς πραγματοποιείται απρογραμμάτιστα γιατί η κυβέρνηση αδυνατεί να διαχειριστεί αλλαγές και ρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο γεωργικός τομέας. Παραδείγματος χάριν, πολιτική εγκατάλειψη της ελληνικής τευτλοκαλλιέργειας που δυστυχώς προωθείται από την κυβερνητική πολιτική. Καταθέσαμε και ερωτήσεις.
Η πιθανή πώληση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την επιβίωση της βιομηχανίας με πρώτα θύματα τους μόνιμους και εποχικούς εργαζόμενους. Επίσης, η ίδια η εκποίηση της βιομηχανίας θα οδηγήσει σε ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους και 8.000 αγρότες σε απώλεια του εισοδήματός τους. Πρόκειται για μια καταστροφική λογική που οδηγεί σε απώλεια κάθε δυνατότητα παραγωγής και ανάπτυξης και στερεί τη χώρα από τη δυνατότητα εξόδου από την κρίση. Ποια είναι η πρόταση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ποια είναι η παρέμβασή του στο τόσο σοβαρό ζήτημα;
Για το ροδάκινο έχουμε αναφερθεί πολλές φορές. Όπως και σε πολλά  από τα λοιπά επί μέρους προβλήματα που θίγει η υπό συζήτηση επίκαιρη επερώτηση του ΚΚΕ έχουμε αναφερθεί κατά καιρούς.
Αυτό που θεωρούμε ως ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα και το οποίοι σχετίζεται με το αγροτο-διατροφικό πρόβλημα της χώρας, την επάρκεια σε ποιοτικά τρόφιμα και τη βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου είναι ο προβληματικός κλάδος της κτηνοτροφίας.
Είναι γνωστό και το γνωρίζουν αυτό καλύτερα οι έλληνες κτηνοτρόφοι, ότι η ελληνική κτηνοτροφία βρίσκεται σε κρίση και ότι υπάρχει πάντα κίνδυνος πολλοί απʼ αυτούς να την εγκαταλείψουν οριστικά. Και μιλάω και για τη συμβατική και για την βιολογική. Το πρόβλημα ξεκινάει από τη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής. Είναι γνωστό ότι οι τιμές των ζωοτροφών αυξήθηκαν μέχρι και 150% ενώ οι τιμές παραγωγού συμπιέστηκαν στα κατώτατα επίπεδα που δεν κάλυπταν καν το κόστος παραγωγής, όπως έγινε και στην περίπτωση του καρτέλ γάλακτος.
Επίσης, εξακολουθούν να υπάρχουν οι ανεξέλεγκτες παραγωγές και οι παράνομες ελληνοποιήσεις που δυσκολεύουν την προώθηση των ελληνικών κτηνοτροφικών προϊόντων στην ελληνική αγορά. Από εκεί και πέρα οι αλυσίδες εφοδιασμού αγροτο-διατροφικών προϊόντων καταδυναστεύουν παραγωγούς και μεταποιητές με τους βιομηχάνους και μεγαλέμπορους να ενεργούν με ασυδοσία σε βάρος των κτηνοτρόφων, και να συνεχίζεται βεβαίως το άνοιγμα ψαλίδας τιμών παραγωγού-καταναλωτή. Η διάλυση βεβαίως των συνεταιρισμών βοηθάει τα καρτέλ.
Για να προχωρήσει ο κλάδος της ελληνικής κτηνοτροφίας και να συνεχίσει να τροφοδοτεί τις μικρομεσαίες μεταποιητικές επιχειρήσεις, το εμπόριο και τις μεταφορές, πρέπει η κυβέρνηση να πάρει άμεσα μέτρα ανακούφισης των κτηνοτρόφων και να προωθήσει ρυθμίσεις μεσοπρόθεσμα για την ενίσχυση του κλάδου. Να παγώσει τα χρέη των κτηνοτρόφων για 3 χρόνια. Να μειώσει τον ΦΠΑ των ζωοτροφών στο 6,5%. Να παρέμβει στη διαμόρφωση των τιμών πάνω από το κόστος παραγωγής. Να δώσει επιστροφή φόρου πετρελαίου 4% επί των τιμολογίων πώλησης των κτηνοτροφικών προϊόντων. Να δώσει κίνητρα για τη δημιουργία μεταποιητικών μονάδων σε συνεταιρισμούς και ομάδες κτηνοτρόφων.
Κύριε Υφυπουργέ, η απαράδεκτη ρύθμιση που φέρατε στο φορολογικό σχέδιο νόμου για τους παραγωγούς που πωλούν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές καταδεικνύει τη βούληση της κυβέρνησης να στύψει κι άλλο τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα χωρίς να αγγίξει τα πολύ μεγάλα και τα υπερκέρδη τους.
Τι έχετε κάνει: Ο κύριος Υπουργός μίλησε για τον αναπτυξιακό. Τι κάνατε με εκείνη την Κοινή Υπουργική Απόφαση, για να δούμε αν τελικά θα ενταχθούν –και ποιες δράσεις– μέσα στον επενδυτικό νόμο;
Η ερημοποίηση της υπαίθρου, που θα έρθει από τη διακοπή της παραγωγής γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων, θα αποβεί μοιραία στη σημερινή οικονομική συγκυρία.
Δύο λόγια για τον ΕΛΓΑ. Με τις αποζημιώσεις των αγροτών μέσω ΕΛΓΑ παίζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Και διαιωνίζουν μία κατάσταση με κύρια χαρακτηριστικά τη συντήρηση ενός υπερχρεωμένου οργανισμού και τη διαμόρφωση πελατειακών σχέσεων με τους αγρότες ασφαλισμένους. Η ψήφιση του σχετικού νόμου το καλοκαίρι που μας πέρασε, δεν έλυσε κανένα από τα προβλήματα αυτά, παρά τις εξαγγελίες. Ο ΕΛΓΑ εξακολουθεί να χρειάζεται εξυγίανση, οικονομική και πολιτική. Πρέπει να συνεχίσει να είναι ένας οργανισμός πρόνοιας, κοινής ωφέλειας, δημόσιου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που θα βασίζεται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Γιʼ αυτό πρέπει να του εξασφαλίζονται τα απαραίτητα κονδύλια, προκειμένου να καλύπτει έγκαιρα και δίκαια τους αγρότες οι οποίοι υπέστησαν ζημιές και είχαν απώλεια του εισοδήματός τους.
Ο κανονισμός θα πρέπει να αλλάξει. Κλιματικές αλλαγές και νέες, επιπλέον, περιπτώσεις ζημιών πρέπει να συμπεριληφθούν. Να σταματήσουν οι κατʼ εξαίρεση αποζημιώσεις. Να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η εισφοροδιαφυγή, για την οποία ευθύνονται κυρίως έμποροι και ενώσεις που παρακρατούν ασφαλιστικές εισφορές και να οργανωθούν μηχανισμοί ελέγχου με διαφάνεια και δικαιοσύνη.
Θα μου πείτε, βεβαίως, ότι η αλλαγή του πλαισίου εισφοράς υπέρ ΕΛΓΑ άλλαξε κι έχουν φύγει οι ενδιάμεσοι έμποροι, που ενώ παρακρατούσαν το 3% πιο πριν στη φυτική και το 0,5% στη ζωική υπέρ του ΕΛΓΑ από τους παραγωγούς όταν αγόραζαν αγροτικά προϊόντα, οι περισσότεροι δεν το απέδιδαν στις ΔΟΥ υπέρ του ΕΛΓΑ.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε βάλει την εισφορά υπέρ ΕΛΓΑ κατευθείαν από τους παραγωγούς. Ακούγεται λογικό, σε κάποιον, όμως, που δεν γνωρίζει. Οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι, όμως, αυτή τη στιγμή, με την αλλαγή του πλαισίου, έχουν δυσκολία να καταβάλουν τα χρήματα υπέρ ΕΛΓΑ, το 4% για τη φυτική παραγωγή και το 0,75% για τη ζωική, βάσει της καλλιεργητικής τους δήλωσης.
Καταλαβαίνετε όλοι πως τα μικρομεσαία καταχρεωμένα αγροτικά νοικοκυριά θα πληρώσουν το μάρμαρο της έλλειψης πολιτικής βούλησης των εναλλασσόμενων κυβερνήσεων να εισπράξουν τα χρήματα που έχουν καταβάλει εδώ και χρόνια οι αγρότες υπέρ του ΕΛΓΑ.
Ποιος ευθύνεται για την υπερχρέωση; Ο αγρότης ή οι μεγαλέμποροι που λειτουργούν και ως καρτέλ; Έχουν τα χρήματα οι αγρότες να προκαταβάλουν το ποσοστό –ανάλογα αν είναι φυτική ή ζωική παραγωγή– υπέρ του ΕΛΓΑ όταν το κόστος παραγωγής είναι υψηλό και δεν γνωρίζουν αν θα πουλήσουν τα προϊόντα τους;
Αυτά τα πράγματα, κύριε Υφυπουργέ, είναι απαράδεκτα. Αν θέλουμε να υπάρξει αγροτική παραγωγή, η οποία μπορεί να βοηθήσει ώστε να ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση που έχουμε περιέλθει λόγω των διαχρονικών πολιτικών, θα πρέπει να αλλάξετε ρότα, να κάνετε μία στροφή 180 μοιρών υπέρ των μικρομεσαίων παραγωγών για να μπορέσει να σταθεί η χώρα στα πόδια της.
Ευχαριστώ.


.