Κατά την παρέμβασή της στη Διαρκή
Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στο γ΄ Θερινό Τμήμα της Βουλής για την
«Κύρωση της Σύμβασης Μίσθωσης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των
εταιριών Energean Oil & Gas – Ενεργειακή Αιγαίου Α.Ε. Έρευνας &
Παραγωγής υδρογονανθράκων και Trajan Oil & Gas Limitedγια την
παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη
θαλάσσια περιοχή Κατάκολο», η βουλευτής σημειώνει ότι η σύμβαση αυτή
έχει ως περιτύλιγμα το σύνθημα «Η Ελλάδα σύγχρονος ενεργειακός κόμβος».
Μια ακόμη παρωχημένη εκδοχή της προηγούμενης κατάστασης
με την οποία οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις υιοθετούσαν έναν δήθεν
εθνικό στόχο που θα έθετε τη πορεία της χώρας μας σε στέρεες βάσεις
(Ολυμπιακοί Αγώνες, χρηματιστήριο, «ισχυρή Ελλάδα»). Στην
πραγματικότητα, αυτοί οι δήθεν εθνικοί στόχοι συνέβαλλαν τα μέγιστα για
να οδηγηθούμε στην ελεγχόμενη πτώχευση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η σημερινή κύρωση συνδέεται με τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, καθώς ομολογείται ότι η βιωσιμότητά του εξασφαλίζεται μόνο εάν τμήμα των εκτιμώμενων
εσόδων θα μεταβιβάζεται στο υπό σύσταση Ταμείο Μελλοντικών Γενεών, όπως
προβλέπει η σύμβαση. Την ίδια στιγμή, τα ασφαλιστικά ταμεία αιμορραγούν
καθημερινά καθώς οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν εκτινάξει την ανεργία
στο 28%.
Ειδικότερα, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
αναφέρεται στη σύμβαση για το Κατάκολο και επισημαίνει ότι υπογράφτηκε
στις 14 Μαϊου του τρέχοντος έτους χωρίς να έχει γίνει καμία ουσιαστική
διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες. Κατόπιν εορτής και με κυρωμένες
πλέον συμβάσεις, η ανάδοχος εταιρία διοργανώνει τον Οκτώβριο εκδηλώσεις
ενημέρωσης (!) της τοπικής κοινωνίας στον Πύργο. Είναι αντιφατικό το
γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση από τη μια μεριά αναφέρει τον τουρισμό
ως τη βασική πηγή εσόδων και αιχμή για την ανάκαμψη και από την άλλη
σχεδιάζει στην Ηλεία τη διενέργεια ερευνών και εξορύξεων που θα τον
οδηγήσει σε συρρίκνωση έως και αφανισμό στην περιοχή του Κατάκολου που
έχει ως πλεονέκτημα την Κρουαζιέρα. Τουρισμός χωρίς την προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να υπάρξει. Με ποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς θα θωρακιστεί το περιβάλλον; Στην Ηλεία η κυβέρνηση ξεπουλάει το παραλιακό μέτωπο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και σχεδιάζει εξορύξεις στο Κατάκολο. Επί της ουσίας παραχωρεί το νομό μας σε πολυεθνικά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Επιπλέον, η βουλευτής υπενθυμίζει ότι η
περιοχή είναι έντονα σεισμογενής και ότι το Υπουργείο – όπως το ίδιο
αναφέρει – δεν έχει ολοκληρώσει τις σεισμικές έρευνες με τις πλέον
σύγχρονες μεθόδους. Επίσης, δεν υπάρχει συγκεκριμένη και σαφής δέσμευση
αν η εξόρυξη θα είναι επί του χερσαίου εδάφους (πλάγια εξόρυξη), σε ποιο
σημείο ακριβώς και σε τι απόσταση από τη θάλασσα. Πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι το χωριό εκτείνεται σε μια στενή λωρίδα μεταξύ βουνού και θάλασσας και είναι πυκνοκατοικημένο.
Όσον αφορά τον εθνικό σχεδιασμό για τους
υδρογονάνθρακες, η κυβέρνηση λέει ότι δεν μπορεί σήμερα το ελληνικό
κράτος να αναλάβει τον επιχειρηματικό κίνδυνο των ερευνών και εξορύξεων
και γι’ αυτό συνάπτει συμβάσεις που «χαρίζουν» τα όποια κοιτάσματα στις
πολυεθνικές. Μπορεί όμως χωρίς δισταγμό να φορτώνει όλον τον
περιβαλλοντικό κίνδυνο και την οικονομική συρρίκνωση του Τουρισμού που
θα προκύψει από την τυχόν εξόρυξη στους πολίτες της Ηλείας. Το
χαμηλότατο 20% των φορολογικών εσόδων και το 5% του περιφερειακού φόρου
στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων είναι ενδεικτικά του «χαρίσματος»
των όποιων κοιτασμάτων και εν τέλει του ετεροβαρούς και αποικιοκρατικού
χαρακτήρα των συμβάσεων που στο Λονδίνο έφεραν εις πέρας. Έχουν
μετατρέψει σημαντικές ενεργειακές δραστηριότητες στη χώρα μας σε
φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς των «αγορών». Τη ΔΕΗ με το χαράτσι μέχρι
πρόσφατα και τώρα τους υδρογονάνθρακες.
Η βουλευτής, κλείνοντας την παρέμβασή
της, σημείωσε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ η αντιμετώπιση των εξορυκτικών
δραστηριοτήτων ως αναπόσπαστο μέρος τοπικών, περιφερειακών και
δημοκρατικών εθνικών σχεδίων που θα συνυπολογίζουν το κόστος για την
αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, την αλλοίωση του τοπίου,
την αλλοίωση των χρήσεων γης και την ολοκλήρωση της εσωτερικής μας
αγοράς, είναι απολύτως συνδεδεμένα με την άσκηση πραγματικά εθνικής
κυρίαρχης πολιτικής. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι η
συγκεκριμένη σύμβαση, όπως και οι υπόλοιπες συμβάσεις που υπογράφτηκαν
για τα κοιτάσματα του Πατραϊκού Κόλπου και των Ιωαννίνων, είναι
υποτελείς, αντιαναπτυξιακές, αντιπεριβαλλοντικές και μεταπρατικές.
