Δεν εκπλήσσει πλέον, καθώς έχει γίνει πάγια η τακτική του Υπουργείου
Παιδείας να ρυθμίζει νομικά σοβαρά ζητήματα της εκπαίδευσης μέσω της
αντισυνταγματικής fast track πρακτικής
των τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια, μη δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να
επεξεργαστούν τις εκάστοτε διατάξεις οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού,
οι βουλευτές και οι εμπλεκόμενοι φορείς. Ως «νομοθετική βελτίωση» στο
«Πολυνομοσχέδιο» του περασμένου Μαρτίου, ψηφίστηκε εξάλλου η εξίσωση των
επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών που έχουν κάθε λογής τίτλο
σπουδών, ανεξαρτήτως ιδρύματος. Το πιο πρόσφατο κρούσμα της τροπολογίας
150 σελίδων στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης για τις λαϊκές
αγορές (ν.4264/2014) κατάφερε να «βγάλει από τα ρούχα τους» ακόμα και
πλήθος βουλευτών της συμπολίτευσης, δηλαδή αυτών που κατά τ’άλλα
ψηφίζουν αβλεπεί όλα τα νομοθετήματα του μνημονιακού πλέγματος που έχουν
φέρει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Έτσι λοιπόν, ο Υπουργός Παιδείας βιάστηκε το διάστημα πριν τις εκλογές να καταργήσει στην ουσία, πριν τη συνταγματική αναθεώρηση, το άρθρο 16 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση, ενώ η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται.
Συγκεκριμένα, με το Άρθρο 6 της προαναφερθείσας τροπολογίας, η οποία ψηφίστηκε με 144 ψήφους υπέρ και 98 κατά, δίνεται στο εξής η δυνατότητα στο Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) για την αναγνώριση της επαγγελματικής ισοτιμίας των τίτλων κολλεγίων που έχουν συνάψει συμφωνίες με ΑΕΙ τρίτων χωρών (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), καθώς και κολλεγίων, που έχουν ιδρυθεί π.χ. από επιχειρηματίες,που τα προγράμματα σπουδών τους οδηγούν σε μεταπτυχιακές σπουδές, εφόσον αυτά έχουν πιστοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς. Δηλαδή, στην πράξη, δίνεται πλέον η δυνατότητα να εξισωθούν όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα οι τίτλοι σπουδών που παρέχονται από τα εν Ελλάδι παραρτήματα πανεπιστημίων από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, με τα πτυχία που παρέχονται από τα ελληνικά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Πρόκειται για την επέκταση της ήδη νομοθετημένης δυνατότητας εξίσωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων και, ουσιαστικά, της αναγνώρισης των πτυχίων κολλεγίων που συνεργάζονται με πανεπιστήμια των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (από 2005 Κοινοτική Οδηγία 2005/36/ΕΚ, η οποία, λόγω της αντίστασης του φοιτητικού κινήματος στην έμμεση ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία πέντε χρόνια μετά, το 2010 επί υπουργίας Διαμαντοπούλου). Επίσης, επισφραγίζεται η αναγνώριση όλων των κατηγοριών βεβαιώσεων που παρέχουν κολλέγια, όπως π.χ.το ALBA του επιχειρηματία Οδυσσέα Κυριακόπουλου που λειτουργεί υπό την ομπρέλα του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και διαφημίζει ότι δημιουργεί τους ηγέτες του αύριο, με μόνη προϋπόθεση την πιστοποίηση από διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι ορίζονται με μια απλή Υπουργική Απόφαση (μεσοπρόθεσμο 2012 επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου).
Πρόκειται, επίσης για δώρο σε αμερικάνικα, αυστραλιανά και άλλα, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, κολλέγια όπως π.χ. το Deree, που τα πτυχία τους μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν ως επαγγελματικά ισότιμα με των ελληνικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Ο Υπουργός, σε ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, είχε πρόσφατα απαντήσει ότι «δεν προτίθεται να δώσει στο ΣΑΕΠ αρμοδιότητα αναγνώρισης τίτλων προερχόμενων από χώρες εκτός ΕΕ καθώς αυτό θα παραβίαζε την κοινοτική νομοθεσία». Οι πιέσεις, όμως, των επιχειρηματιών και των πρεσβευτών των εν λόγω κρατών έπιασαν τόπο! Η ωμή εξυπηρέτηση συμφερόντων και η αχαλίνωτη διάθεση να στρωθεί το χαλί για την επέλαση της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας, έκανε τον Υπουργό να μη λογαριάσει ούτε την εθνική, ούτε την κοινοτική νομοθεσία, καθώς και να νομοθετήσει ουσιαστικά ενάντια στις διατάξεις του ίδιου του Συντάγματος της χώρας.
Σημειωτέον ότι την τελευταία στιγμή, ύστερα από αντιδράσεις, αποσύρθηκε από την ίδια τροπολογία το άρθρο που έδινε τη δυνατότητα στο ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) να αναγνωρίζει τίτλους ιδρυμάτων «Διεθνών οργανισμών» στους οποίους μετέχει η Ελληνική Δημοκρατία, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για υποχρέωση της χώρας απέναντι στους οργανισμούς. Στην ουσία, προσπάθησε χωρίς προς το παρόν να τα καταφέρει, να ανοίξει το δρόμο ώστε να αναγνωρίζονται τίτλοι σπουδών από χώρες της αλλοδαπής παρακάμπτοντας ακαδημαϊκά κριτήρια. Παράδειγμα τέτοιου «διεθνούς οργανισμού», που αποτελεί μετεξέλιξη πρώην ΜΚΟ, είναι το ιδιωτικό κολέγιο νομικών σπουδών «Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου» που εδρεύει στο Σούνιο.
Οι εν λόγω μεθοδεύσεις «φωνάζουν» ακόμα και στον πιο αδαή ότι η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της μνημονιακής διαχείρισης της χώρας είναι ξεκάθαρος στρατηγικός στόχος του Κεφαλαίου και όχι μέσο για την έξοδο από την κρίση. Στόχος που στο πεδίο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιτάσσει την υλική και ηθική απαξίωση της λειτουργίας και των πτυχίων των ελληνικών ανώτατων ιδρυμάτων, καθώς το ανταγωνιστικό υψηλό επίπεδο σπουδών τους και το Σύνταγμα της χώρας, αποτρέπει έλληνες και ξένους «επενδυτές» από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Έτσι, για τους «σωτήρες» της χώρας τα πανεπιστήμια πρέπει να μαραζώσουν και τα πτυχία τους να μετατραπούν και διά νόμου σε κουρελόχαρτα, το θεσμικό πλαίσιο των ανώτατων σπουδών να χαλαρώσει και να απολέσει το δημόσιο έλεγχο, η ακαδημαϊκή μόρφωση να υπαγορεύεται από το κέρδος και να απαξιωθεί ο χαρακτήρας της ως δημόσιο, προσβάσιμο σε όλους, αγαθό. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει «χαλαρότητα» ακόμα και στη γνώση. Θέλει fasttrack γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κλπ., με ό,τι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και, εν τέλει, τη δημόσια ασφάλεια. Πρόκειται για τον απόλυτο ανορθολογισμό! Άλλωστε μη λησμονούμε όλες και όλοι πόσο περιζήτητοι είναι οι έλληνες πτυχιούχοι των δημόσιων κρατικών ΑΕΙ και AΤΕΙ στο εξωτερικό.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε ρητά το προηγούμενο διάστημα από το βήμα της βουλής και είπε: «Στη Νέα Ελλάδα θα υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στη δωρεάν δημόσια παιδεία, όλοι θα έχουν το δικαίωμα στη μόρφωση και όχι μόνο τα παιδιά των οποίων οι οικογένειες έχουν τη δυνατότητα.»
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα επιτρέψει την αποδόμηση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος και θα σταθεί εμπόδιο στις ορέξεις των ιδιωτών που περιμένουν να σαπίσει το δημόσιο πανεπιστήμιο από τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας για να το κατασπαράξουν. Κανείς δημοκρατικός πολίτης δεν πρέπει να συναινέσει στην υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενεών!
Έτσι λοιπόν, ο Υπουργός Παιδείας βιάστηκε το διάστημα πριν τις εκλογές να καταργήσει στην ουσία, πριν τη συνταγματική αναθεώρηση, το άρθρο 16 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση, ενώ η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται.
Συγκεκριμένα, με το Άρθρο 6 της προαναφερθείσας τροπολογίας, η οποία ψηφίστηκε με 144 ψήφους υπέρ και 98 κατά, δίνεται στο εξής η δυνατότητα στο Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) για την αναγνώριση της επαγγελματικής ισοτιμίας των τίτλων κολλεγίων που έχουν συνάψει συμφωνίες με ΑΕΙ τρίτων χωρών (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης), καθώς και κολλεγίων, που έχουν ιδρυθεί π.χ. από επιχειρηματίες,που τα προγράμματα σπουδών τους οδηγούν σε μεταπτυχιακές σπουδές, εφόσον αυτά έχουν πιστοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς. Δηλαδή, στην πράξη, δίνεται πλέον η δυνατότητα να εξισωθούν όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα οι τίτλοι σπουδών που παρέχονται από τα εν Ελλάδι παραρτήματα πανεπιστημίων από οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, με τα πτυχία που παρέχονται από τα ελληνικά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Πρόκειται για την επέκταση της ήδη νομοθετημένης δυνατότητας εξίσωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων και, ουσιαστικά, της αναγνώρισης των πτυχίων κολλεγίων που συνεργάζονται με πανεπιστήμια των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (από 2005 Κοινοτική Οδηγία 2005/36/ΕΚ, η οποία, λόγω της αντίστασης του φοιτητικού κινήματος στην έμμεση ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία πέντε χρόνια μετά, το 2010 επί υπουργίας Διαμαντοπούλου). Επίσης, επισφραγίζεται η αναγνώριση όλων των κατηγοριών βεβαιώσεων που παρέχουν κολλέγια, όπως π.χ.το ALBA του επιχειρηματία Οδυσσέα Κυριακόπουλου που λειτουργεί υπό την ομπρέλα του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και διαφημίζει ότι δημιουργεί τους ηγέτες του αύριο, με μόνη προϋπόθεση την πιστοποίηση από διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι ορίζονται με μια απλή Υπουργική Απόφαση (μεσοπρόθεσμο 2012 επί υπουργίας Αρβανιτόπουλου).
Πρόκειται, επίσης για δώρο σε αμερικάνικα, αυστραλιανά και άλλα, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, κολλέγια όπως π.χ. το Deree, που τα πτυχία τους μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να αναγνωριστούν ως επαγγελματικά ισότιμα με των ελληνικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Ο Υπουργός, σε ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, είχε πρόσφατα απαντήσει ότι «δεν προτίθεται να δώσει στο ΣΑΕΠ αρμοδιότητα αναγνώρισης τίτλων προερχόμενων από χώρες εκτός ΕΕ καθώς αυτό θα παραβίαζε την κοινοτική νομοθεσία». Οι πιέσεις, όμως, των επιχειρηματιών και των πρεσβευτών των εν λόγω κρατών έπιασαν τόπο! Η ωμή εξυπηρέτηση συμφερόντων και η αχαλίνωτη διάθεση να στρωθεί το χαλί για την επέλαση της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας, έκανε τον Υπουργό να μη λογαριάσει ούτε την εθνική, ούτε την κοινοτική νομοθεσία, καθώς και να νομοθετήσει ουσιαστικά ενάντια στις διατάξεις του ίδιου του Συντάγματος της χώρας.
Σημειωτέον ότι την τελευταία στιγμή, ύστερα από αντιδράσεις, αποσύρθηκε από την ίδια τροπολογία το άρθρο που έδινε τη δυνατότητα στο ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) να αναγνωρίζει τίτλους ιδρυμάτων «Διεθνών οργανισμών» στους οποίους μετέχει η Ελληνική Δημοκρατία, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για υποχρέωση της χώρας απέναντι στους οργανισμούς. Στην ουσία, προσπάθησε χωρίς προς το παρόν να τα καταφέρει, να ανοίξει το δρόμο ώστε να αναγνωρίζονται τίτλοι σπουδών από χώρες της αλλοδαπής παρακάμπτοντας ακαδημαϊκά κριτήρια. Παράδειγμα τέτοιου «διεθνούς οργανισμού», που αποτελεί μετεξέλιξη πρώην ΜΚΟ, είναι το ιδιωτικό κολέγιο νομικών σπουδών «Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου» που εδρεύει στο Σούνιο.
Οι εν λόγω μεθοδεύσεις «φωνάζουν» ακόμα και στον πιο αδαή ότι η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική της μνημονιακής διαχείρισης της χώρας είναι ξεκάθαρος στρατηγικός στόχος του Κεφαλαίου και όχι μέσο για την έξοδο από την κρίση. Στόχος που στο πεδίο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιτάσσει την υλική και ηθική απαξίωση της λειτουργίας και των πτυχίων των ελληνικών ανώτατων ιδρυμάτων, καθώς το ανταγωνιστικό υψηλό επίπεδο σπουδών τους και το Σύνταγμα της χώρας, αποτρέπει έλληνες και ξένους «επενδυτές» από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Έτσι, για τους «σωτήρες» της χώρας τα πανεπιστήμια πρέπει να μαραζώσουν και τα πτυχία τους να μετατραπούν και διά νόμου σε κουρελόχαρτα, το θεσμικό πλαίσιο των ανώτατων σπουδών να χαλαρώσει και να απολέσει το δημόσιο έλεγχο, η ακαδημαϊκή μόρφωση να υπαγορεύεται από το κέρδος και να απαξιωθεί ο χαρακτήρας της ως δημόσιο, προσβάσιμο σε όλους, αγαθό. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει «χαλαρότητα» ακόμα και στη γνώση. Θέλει fasttrack γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς κλπ., με ό,τι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και, εν τέλει, τη δημόσια ασφάλεια. Πρόκειται για τον απόλυτο ανορθολογισμό! Άλλωστε μη λησμονούμε όλες και όλοι πόσο περιζήτητοι είναι οι έλληνες πτυχιούχοι των δημόσιων κρατικών ΑΕΙ και AΤΕΙ στο εξωτερικό.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε ρητά το προηγούμενο διάστημα από το βήμα της βουλής και είπε: «Στη Νέα Ελλάδα θα υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στη δωρεάν δημόσια παιδεία, όλοι θα έχουν το δικαίωμα στη μόρφωση και όχι μόνο τα παιδιά των οποίων οι οικογένειες έχουν τη δυνατότητα.»
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα επιτρέψει την αποδόμηση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος και θα σταθεί εμπόδιο στις ορέξεις των ιδιωτών που περιμένουν να σαπίσει το δημόσιο πανεπιστήμιο από τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας για να το κατασπαράξουν. Κανείς δημοκρατικός πολίτης δεν πρέπει να συναινέσει στην υποθήκευση του μέλλοντος των επόμενων γενεών!
