Κυρίες
και κύριοι συνάδελφοι,
Σε λίγες ώρες θα κληθούμε να
αποφασίσουμε για ένα νομοσχέδιο «σκούπα» που στην κυριολεξία θα σαρώσει το όποιο ποσοστό διαθέτει το ελληνικό
Δημόσιο σε οργανισμούς και επιχειρήσεις και μάλιστα κερδοφόρους. Εάν και εφόσον
ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο, πράγμα το οποίο απευχόμαστε, θα ανοίξει ο ασκός
του Αιόλου για την εκποίηση όλων των δημοσίων ακινήτων.
Επί δεκαετίες βιώνουμε στη χώρα μας το
φαινόμενο της απαξίωσης και υποβάθμισης δημοσίων εκτάσεων ιδιαίτερου φυσικού
κάλλους. Με την πάροδο του χρόνου αυτά χαρακτηρίστηκαν ως φιλέτα από εκείνους που τα προόριζαν για γερά δόντια, για εκείνους
που γνώριζαν από εκλεκτή ποιότητα. Αυτοί θα έρθουν σήμερα ως σωτήρες να πάρουν
τη γη μας για 99 χρόνια, όχι φυσικά σύμφωνα με την αξία της ούτε σύμφωνα με την
απόδοση που θα έχει η «επένδυση».
Το μεγάλο όνειρο αυτής της τρικομματικής
κυβέρνησης είναι τα παραθεριστικά τουριστικά χωριά. Χωριά… τρόπος του λέγειν.
Πολύ επιεικής και έξυπνος τρόπος για να ρίξουν στάχτη στα μάτια όσων εξακολουθούν
να είναι καχύποπτοι και δεν είναι καλά πληροφορημένοι. Και πώς να είναι
πληροφορημένος ο πολίτης όταν τα ΜΜΕ περί άλλων τυρβάζουν και η αντιπολίτευση
είναι φιμωμένη; Πώς θα ενημερωθεί ο Έλληνας πολίτης ότι αυτά τα τουριστικά
χωριά όχι απλώς θα προσβάλουν αλλά και θα υποβαθμίσουν το περιβάλλον; Μόνο
χωριά δεν θα θυμίζουν, όταν οι επενδυτές ασύδοτοι θα μπορούν να κατασκευάζουν
εκεί που διευκολύνονται τα επιχειρηματικά τους σχέδια από λιμάνια μέχρι
μουσεία, από γήπεδα γκολφ μέχρι σήραγγες κι επιπλέον όλες τις κατασκευές που
έχουν σχέση με τη διαμονή, την εστίαση και την ψυχαγωγία των πελατών τους και
ταυτόχρονα τους δίνεται το δικαίωμα να
επανακαθορίζουν τα όρια αιγιαλού και παραλίας, να απαγορεύουν την πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες, αν αυτό
κρίνεται απαραίτητο, να μη τηρούν ουσιαστικά τους όρους δόμησης του γενικού
πολεοδομικού σχεδίου. Αυτό σημαίνει σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον και στην
ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής;
Για ποιους λοιπόν ονειρεύεστε αυτές τις
κατασκευές-μαμούθ; Για τους πλούσιους Ευρωπαίους και τους μεγιστάνες όπου γης;
Ή γι’ αυτούς που θα πληρώνουν τα πακέτα διακοπών στη χώρα τους και θα
κυκλοφορούν με τα πλαστικά βραχιολάκια στο χέρι και δεν θα μπορούν να ξοδέψουν
ούτε ένα ευρώ στην ντόπια οικονομία; (Υπ’ όψιν ότι στην Τουρκία το 70% των
ξενοδοχειακών μονάδων δουλεύει με το
σύστημα all
inclusive).
Έτσι θα ζεσταθούν οι τοπικές κοινωνίες και οι επαγγελματίες; Έτσι θα
καταπολεμήσετε την ύφεση; Έτσι θα μειωθεί η ανεργία στην περιφέρεια; Όταν τα
πάντα θα προσφέρονται εντός και ο κάθε είδους επενδυτής θα μπορεί ανενόχλητος
να εισάγει εργαζόμενους με τρικοκοσμικό
εργασιακό κόστος που ισχύει στις χώρες τους;
Αυτά, τα λεγόμενα φιλέτα δεν διαθέτουν
μόνο φυσικές ομορφιές, πράσινο και θάλασσα. Αρκετά έχουν μπει στο στόχαστρο,
γιατί διαθέτουν και ιαματικές πηγές. Και επειδή το μοντέλο της εναλλακτικής
θεραπείας κερδίζει συνεχώς έδαφος, οι φωστήρες του ξεπουλήματος της δημόσιας
περιουσίας τα έχουν σε πρώτη
προτεραιότητα.
Έχω την τιμή να εκπροσωπώ στην Κοινοβουλευτική
Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το Νομό Ηλείας. Έναν πολύπαθο
νομό που έχει δοκιμαστεί από κάθε είδους
καταστροφές με ανυπολόγιστες συνέπειες και χωρίς ακόμα δυστυχώς να έχουν
επουλωθεί οι πληγές του. Αυτόν τον Νομό, που παρά τους αρχαιολογικούς θησαυρούς
του, την πλούσια και εύφορη γη του, τις ατελείωτες παραλίες και τους
πανέμορφους ορεινούς όγκους και δάση, τον έχουν καταδικάσει όλες οι
προηγούμενες κυβερνήσεις σε μαρασμό και στην προτελευταία θέση της ανάπτυξης
πανελλαδικά.
Αναφέρθηκα πριν στον ιαματικό τουρισμό
και θα σταθώ για λίγο στο πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα (το οποίο για εμάς
τους κατοίκους της Ηλείας είναι το καμάρι και το αγκάθι ταυτόχρονα) μιας
τέτοιας ευνοημένης από τη φύση περιοχής, των λουτρών του Καϊάφα. Ως παράκτιος
υγροβιότοπος έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή ΝΑΤURA λόγω του μοναδικού του
οικοσυστήματος, καθώς ταυτόχρονα αποτελεί σημαντικό σταθμό για τα
μεταναστευτικά πουλιά.
Φυσικά έχει φιγουράρει πολλές φορές
μέχρι τώρα σε επίδοξα σχέδια ανάπλασης, αξιοποίησης, ανάδειξης και λοιπά.
Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε. Αφέθηκε στην τύχη του να ρημάζει. Η εν πολλοίς
μελέτη των Ελληνικών Τουριστικών Ακινήτων προέβλεπε ανάπτυξη
οικολογικού-οικογενειακού πάρκου περιπέτειας, με ναυταθλητικό κέντρο,
οικολογικό κάμπιγκ, οικίσκους, υδροθεραπευτήριο και κέντρο άθλησης. Έτσι η
περίφημη βιώσιμη ανάπτυξη έμεινε στα χαρτιά. Πεταμένα λεφτά για μελέτες.
Τώρα παρακολουθούμε από τον Τύπο
συσκέψεις του Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ με τοπικούς βουλευτές και στελέχη της Νέας
Δημοκρατίας να εξαγγέλλονται σύγχρονες λουτροθεραπευτικές εγκαταστάσεις,
ξενοδοχειακά συγκροτήματα παγκόσμιου τουρισμού και γήπεδα γκολφ. Όταν ένα
γήπεδο γκολφ χρειάζεται τόσο νερό όσο μια μεσαίου μεγέθους πόλη, αυτό θα πει σεβασμός
στο περιβάλλον και στους υδάτινους πόρους της περιοχής που ήδη έχει προβλήματα
σ’ αυτό το κεφάλαιο;
Μετά τη λεηλασία των εισοδημάτων, τις
στρατιές των ανέργων, τα χιλιάδες λουκέτα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τη
δεινή θέση των αγροτών μας, έρχεται και η λεηλασία του εθνικού πλούτου, της
δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Ό,τι αποδίδει στο δημόσιο και ό,τι η φύση μας
κληροδότησε πλουσιοπάροχα θα γίνει βορά στις ορέξεις της κερδοφορίας αυτών που
θα μπορούν να κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα εύκολα, γρήγορα και φτηνά.
Δεν είμαστε καταστροφολόγοι, ούτε
λαϊκίζουμε, ούτε είμαστε ενάντια στην ανάπτυξη. Μόνο που ο δικός μας
προσανατολισμός είναι προς όφελος των πολλών, με σεβασμό στον άνθρωπο και στο
περιβάλλον. Η χώρα, η κοινωνία δεν είναι λογιστικά βιβλία για να γράφεις πόσα
παίρνεις από την πλειοψηφία, πόσα δίνεις στους τραπεζίτες και τους επενδυτές
και να ισοσκελίζεις. Υπάρχουν ανάγκες και προτεραιότητες. Υπάρχουν ηθικοί
φραγμοί και τα αυτονόητα που ισχύουν σε κάθε πολιτισμένη χώρα. Είναι η ώρα να
σταθούμε με δέος και αγωνία μπροστά σ’ αυτό που σχεδιάζεται να συντελεστεί
σήμερα για το αύριο του τόπου μας.
Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά σ’ αυτήν εδώ
την αίθουσα του Κοινοβουλίου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Ε.Κ.Μ δεν θα νομιμοποιήσει αυτές τις
επιλογές. Η ψήφος μας θα είναι αρνητική, όπως αρνητική πρέπει να είναι και όλων
όσοι πιστεύουν ότι η ανόρθωση και η πραγματική κοινωνική ανασυγκρότηση περνά
μέσα από την καλώς εννοούμενη αξιοποίηση κι όχι με το να γίνουμε αποικία μια
ώρα αρχύτερα.
