ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Ν. Ηλείας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΘΕΜΑ: Συναντήσεις με τον Σύλλογο Κτηνοτρόφων Ηλείας και με Παραγωγούς
Πατάτας περιοχής Βουπρασίας
Η κεντρική πολιτική
κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θέτει ως νευραλγικό κόμβο την παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας, για την επιβίωση και την ευημερία του ελληνικού λαού .
Στην κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Ν.
Ηλείας, με επικεφαλής τη βουλευτή του νομού Έφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη,
ξεκίνησε μια σειρά ουσιαστικών επαφών με το σύνολο των παραγωγικών κλάδων που
δραστηριοποιούνται στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή στο νομό μας, με
σκοπό ν’αναδειχτούν οι προτάσεις για τις δυνατότητες και τις κατευθύνσεις, οι
άμεσες και απώτερες ανάγκες που υπάρχουν και καταθέτονται από τον ίδιο τον
αγροκτηνοτροφικό κόσμο.
Η ελληνική γεωργία σήμερα βρίσκεται σε πλήρη κατάρρευση.
Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς, αφενός, αν διαμένει στην ύπαιθρο και,
αφετέρου, από τα στοιχεία που δείχνουν μείωση της αξίας της αγροτικής παραγωγής τα τελευταία χρόνια, συρρίκνωση του αγροτικού
εισοδήματος με εξαιρετικά
γρήγορο ρυθμό και αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο στα αγροτικά προϊόντα, το οποίο αποτελεί
για πολλά χρόνια επιβαρυντικό παράγοντα για τη χώρα και την οικονομία.
Το Σάββατο 15/9/12 και την Κυριακή 16/9/12
πραγματοποιήθηκαν αντίστοιχα συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Ν. Ηλείας με το
Σύλλογο Κτηνοτρόφων Ηλείας, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, και με
πατατοπαραγωγούς της περιοχής Βουπρασίας,
Το συμπέρασμα που προέκυψε από τις παραπάνω
συναντήσεις είναι ότι τα τελευταία χρόνια απουσιάζει οποιοσδήποτε εθνικός
σχεδιασμός για την κτηνοτροφία και συνολικά για την αγροτική παραγωγή, η ελληνική
γεωργία έχει εγκαταλειφθεί στις αποφάσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ),
της ελεύθερης αγοράς και των καρτέλ και σήμερα στις επιταγές της τρόικας.
Επίσης, το ξεπούλημα και η ιδιωτικοποίηση με
εξευτελιστικούς όρους της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ», μιας μοναδικής
στρατηγικής σημασίας, εξαγωγικής συνεταιριστικής επιχείρησης, που δημιουργήθηκε
με το μόχθο των παραγωγών, στήριγμα των κτηνοτρόφων όλης της χώρας, είναι καταστροφική
για την κτηνοτροφία, όταν μάλιστα έχουμε ήδη μια δραματική μείωση στην παραγωγή
γάλακτος, ενώ ταυτόχρονα η παραγωγή φέτας έχει πέσει σχεδόν στο μισό (από 150.000
τόνους στους 80.000) και η ζήτηση στην Ευρώπη αγγίζει τους 600.000 τόνους.
Από
την άλλη, οι αθρόες εισαγωγές γαλλικής και, παράλληλα διατροφικά επικίνδυνης, αιγυπτιακής
πατάτας, όπου παράνομα «ελληνοποιείται» κάτω από τις ευλογίες του ελληνικού
κράτους, σε συνδυασμό με το αβάσταχτο κόστος καλλιέργειας οδηγούν τον κλάδο
σε οικονομικό μαρασμό.
Το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα τα τελευταία
πέντε χρόνια μειώθηκε κατά 22%. Την ίδια στιγμή, στην Ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 5%
και στην Ευρώπη των 27 κατά 19%. Για
παράδειγμα, από το 2001 έως το 2010 -για 10 χρόνια δηλαδή- υπήρχε μια
αιμορραγία 23 δισ. ευρώ στο έλλειμμα του αγροτικού εμπορικού ισοζυγίου. Και εδώ
δεν έχουμε υπολογίσει τις εισαγωγές που κάναμε, όπου κι εκεί είναι καταθλιπτικό
το νούμερο και οι συσχετισμοί, όσον αφορά
τα εφόδια, τα μηχανήματα, τα λιπάσματα και μια σειρά άλλες κατηγορίες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε πέντε χρόνια η ελληνική οικονομία
υφίσταται ένα σοκ ανάλογο του Μνημονίου που σήμερα θέλει να περάσει η Κυβέρνηση.
Μπροστά στην επερχόμενη επισιτιστική και
ανθρωπιστική κρίση που βρίσκεται ο ευρωπαϊκός νότος είναι απολύτως απαραίτητο
να στηριχθεί ο πρωτογενής τομέας. Η μείωση του κόστους παραγωγής με την
ανάπτυξη εγχώριων παραγωγικών μονάδων και ινστιτούτων για την αξιοποίηση του
πλούτου της χώρας μας σε λιπάσματα και σπόρους, καθώς και η ουσιαστική οργάνωση
των αγροκτηνοτρόφων σε παραγωγικούς συνεταιρισμούς ή ομάδες παραγωγών κάτω από
ένα συνολικό σχέδιο αγροτικής ανασυγκρότησης είναι η μόνη διέξοδος.
