WWW.avgi.gr
Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/03/2012
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΦΙΛΗ
Ακόμα και τώρα, που ο δικομματισμός από είδωλο κατάντησε σκιάχτρο, δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τίποτε και τα βάζουν με την Αριστερά. Δεν θα αλλάξουν, όμως, την ατζέντα των εκλογών οι σκηνοθεσίες και οι ρητορείες ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στην "Αυγή" ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος και συμπληρώνει: "Οι εκλογές που έρχονται είναι κρίσιμες. Και σε αυτές τις εκλογές θα στρατευθώ στην προσπάθεια ενίσχυσης του ΣΥΝ".
* Η προεκλογική περίοδος άρχισε και σφραγίζεται από τις επιθέσεις των συγκυβερνώντων κομμάτων του δικομματισμού προς την Αριστερά και ειδικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ. Πού το αποδίδεις;
Τα κόμματα του δικομματισμού θεωρούν πως η Ελλάδα τους χρωστάει και τους ανήκει. Αποτελούν το μονοπώλιο εξουσίας. Θέλουν να περιθωριοποιούν την Αριστερά, να τη λεηλατούν, να την ενοχοποιούν. Ποτέ δεν αποδέχτηκαν να εκλογικεύσουν τις σχέσεις τους με την Αριστερά: της επιφυλάσσουν την αλαζονεία του κατεστημένου προς τον «φτωχό και ενοχλητικό συγγενή». Ακόμα και τώρα, που ο δικομματισμός από είδωλο κατάντησε σκιάχτρο, δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τίποτε και τα βάζουν με την Αριστερά.
Δεν θα αλλάξουν, όμως, την ατζέντα των εκλογών οι σκηνοθεσίες και οι ρητορείες ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Οι ισχυρές κυβερνήσεις με μονοκομματικές αυτοδυναμίες στηρίχθηκαν στα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, στον περιορισμό της δύναμης της Αριστεράς και στον παρεμβατισμό εξωθεσμικών κέντρων. Όσο οι τάσεις των πολιτών προς τα Αριστερά μεγαλώνουν, τόσο θα της επιτίθενται η Ν.Δ. κοιτώντας προς τα δεξιά της και το ΠΑΣΟΚ προς το εσωτερικό του, για να περιορίσουν την εκλογική τους αποψίλωση. Δεν μπορούν πια να ξεγελούν την κοινωνία και να επωφελούνται.
* Η δανειακή σύμβαση και τα συνακόλουθα μέτρα συνιστούν οιονεί κυβερνητικό πρόγραμμα. Ενδεχόμενη ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών μπορεί να ανατρέψει το πρόγραμμα αυτό ή η Ελλάδα έχει αναλάβει διεθνείς υποχρεώσεις, που δεν μπορούν να παρακαμφθούν, όπως υποστηρίζει π.χ. η ΔΗΜ.ΑΡ.;
Δυστυχώς τα Μνημόνια, οι εφαρμοστικοί νόμοι και η δανειακή σύμβαση αποτελούν καθεστωτικό πλαίσιο και προαποφασισμένη κυβερνητική πολιτική. Η μεγάλη ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. είναι ότι δεν είπαν την αλήθεια ούτε τώρα αποκαλύπτουν την πραγματικότητα, δεν προετοιμάστηκαν ούτε προετοίμασαν τη χώρα, δεν μπόρεσαν να διαπραγματευτούν για τίποτε. Έτσι διαμορφώθηκε το σημερινό παρασύνταγμα των Μνημονίων. Επειδή, όμως, η πολιτική είναι δυναμική διαδικασία σε διαρκή εξέλιξη, μπορούν και πρέπει να διαμορφωθούν συνθήκες και συσχετισμοί επαναδιαπραγμάτευσης, με κοινωνικά και αναπτυξιακά αντιστηρίγματα.
Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν θα γίνει από αυτούς που υπέγραψαν τις σημερινές συμφωνίες ούτε από όσους πιστεύουν πως «δεν γίνεται αλλιώς». Αυτή η αντίληψη για την πολιτική είναι κούφια, χωρίς ιστορικό, κοινωνικό και αξιακό περιεχόμενο. Σημαίνει προσαρμογή και διεκπεραίωση, όχι παρέμβαση για αλλαγή και ανασύνθεση. Σε όλη την Ευρώπη κυριαρχεί το αίτημα για εγκατάλειψη της πολιτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας κι επιτήρησης. Ο ΣΥΝ να πει υπεύθυνα και συγκεκριμένα τι μπορεί να γίνει και να αγωνιστεί για να αξιοποιηθούν προτάσεις, δυνάμεις και δυνατότητες που υπάρχουν.
* Η κατάρρευση του δικομματισμού οδηγεί σε πολυκερματισμό τουλάχιστον των δυο μεγάλων κομμάτων. Διαφαίνεται πρόβλημα πολιτικής αστάθειας ή μπορεί να υπάρξουν, και με ποιους όρους, κυβερνητικές συμπράξεις;
Όλοι οι κρίσιμοι κοινωνικοί, οικονομικοί και ψυχολογικοί δείκτες βρίσκονται σε σημείο βρασμού. Υπάρχει εκφυλιστικό και εκρηκτικό κλίμα, καθώς η ύφεση κατατρώει την οικονομία, την κοινωνική συνοχή και την πολιτική αξιοπιστία. Χρειάζεται υπεύθυνος και συστηματικός αγώνας για να αποκρυσταλλωθούν θετικά, με δημιουργική δυναμική, οι τάσεις που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Κατά δεύτερο λόγο, δεν πρέπει να υποτιμώνται οι μηχανισμοί και τα συμφέροντα που θέλουν τη συνέχιση της κυβερνητικής σύμπραξης Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Τρίτον, όσοι αντιτίθενται στο πολιτικό μονοπώλιο του δικομματισμού πρέπει να αποδείξουν πειστικά ότι μπορούν να αξιοποιήσουν σωστά την εκλογική τους δύναμη.
Στο δίλημμα των δυο κομμάτων «ή εμείς ή η ακυβερνησία» η απάντηση είναι το υπεύθυνο σχέδιο ανάκαμψης, αντιμετώπισης του χρέους, αναδιάρθρωσης του πολιτικού συστήματος, διαφορετικής κυβερνητικής πολιτικής. Ο κακέκτυπος επιγονισμός του ηγεμονικού δικομματισμού θα είναι η τελευταία πράξη της μεταπολιτευτικής αποσύνθεσης. Η εκλογική και πολιτική κατάρρευση του δικομματισμού σημαίνει πολλά και καινοφανή πράγματα, που ξεπερνούν τις ασκήσεις επί χάρτου εντός του μεταπολιτευτικού κυβερνητικού, πολιτικού και κομματικού πλαισίου.
* Ολοένα και περισσότεροι πολίτες προσβλέπουν στην Αριστερά. Με ποιες προϋποθέσεις μπορεί η Αριστερά να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη προσδοκία των πολιτών γι' αυτήν;
Η Αριστερά βρίσκεται μπροστά σε μεγάλη ιστορική ευθύνη. Κατά τη γνώμη μου πρέπει με συνέπεια να πείσει ότι η δική της ενίσχυση μπορεί να αποτελέσει ισχυρό παράγοντα εναλλακτικής πολιτικής απέναντι στον μνημονιακό μονόδρομο Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και πρόθυμων συμμάχων τους. Ότι η δική της ενίσχυση ανοίγει τον δρόμο για ουσιαστικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, την εκλογική νομοθεσία, το μοντέλο και το περιεχόμενο διακυβέρνησης. Ότι διεκδικεί τη μεγαλύτερη δυνατή δύναμη, γιατί έχει σοβαρό πρόγραμμα και ξέρει να το αξιοποιήσει.
Βλέπεις στα μέσα ενημέρωσης να κυριαρχεί η επικοινωνιακή νεύρωση και σε πιάνει θλίψη και οργή. Είναι σκληρή η ώρα της αποκάλυψης των ανεπαρκών και υποκριτικών ηγεσιών, της ιδιοτελούς και αδίστακτης χρήσης της πολιτικής για επιβεβαίωση και παραγοντισμό. Ο κυβερνητικός δικομματισμός δεν μπορεί να πολιτεύεται σαν να μη συνέβη τίποτε και σαν να πρέπει να κερδίζει από χέρι.
* Πώς σχολιάζεις την ίδρυση της ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά και το δημοσκοπικό της άλμα;
Δεν θα ήθελα να κάνω κανένα σχόλιο. Οι δημοσκοπήσεις είναι μια ακόμη αμαρτία της εποχής. Τη στιγμή της ανατροπής του δικομματισμού, που επίμονα διεκδικούσε ο ΣΥΝ, αλλά και της δραματικής κρίσης, την οποία με κόστος ο ΣΥΝ προσπαθούσε να αποτρέψει, θα ήθελα τη μάχη της δικαίωσης και της προοπτικής για την ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά να τη δίναμε από κοινού όσοι συμπορευτήκαμε σε δύσκολους αγώνες, όταν κάποιοι διαπλεκόμενοι μηχανισμοί ήθελαν να μας διασπάσουν και να μας βγάλουν εκτός Βουλής. Τότε που άκουγα ότι «αυτή είναι η Ελλάδα, ανάπτυξη δεν γίνεται χωρίς τη διαπλοκή, δεν έχουν λόγο και ρόλο ύπαρξης τα μικρά κόμματα», αλλά ο ΣΥΝ μιλούσε διορατικά για όλα τα προβλήματα που σήμερα πληγώνουν την πατρίδα μας.
* Η κρίση που ζούμε δεν είναι αποκλειστικά ελληνική. Αποκαλύπτει την κρίση που διέρχεται η Ευρώπη σήμερα. Σε ποιες εξελίξεις, πολιτικές και κοινωνικές, προσβλέπεις για την αλλαγή της χώρας;
Η κρίση αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Η σημερινή αρχιτεκτονική και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγεί μακριά από τη δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μακριά από τους Ευρωπαίους πολίτες και τις κοινωνίες τους. Κυριαρχούν ο νεοφιλελεύθερος αυταρχισμός και η επιδίωξη γερμανικής ηγεμονίας με τρόπο προκλητικά ανιστόρητο. Είναι ώρα κρίσης για την Ευρώπη και πρόκλησης για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Ένα μεγάλο πρόγραμμα για την Ευρώπη, τους δημοκρατικούς και κοινωνικούς θεσμούς της, τη στήριξη και πρόοδο των λαών της, πέρα και πάνω από εθνικούς διαχωρισμούς και ενδοευρωπαϊκούς ανταγωνισμούς διευθυντηρίων, είναι το ζητούμενο της ιστορικής και πολιτικής ευθύνης για τον 21ο αιώνα.
* Σε ολόκληρη την πολιτική σου διαδρομή μιλούσες για την ανάγκη ανατροπής του αρχηγικού δικομματισμού. Τώρα που επισυμβαίνει είσαι πρόθυμος να αναλάβεις ενεργό πολιτικό ρόλο;
Οι εκλογές που έρχονται είναι κρίσιμες. Και σε αυτές τις εκλογές θα στρατευθώ στην προσπάθεια ενίσχυσης του ΣΥΝ. Όταν αποφάσισα να αποχωρήσω από την ηγεσία του ΣΥΝ, το έκανα συνειδητά. Αυτό δεν σημαίνει ότι έπαψα να βιώνω την πολιτική ως ενεργή συνείδηση και διαρκή αγώνα απέναντι στη «Σκύλλα, τη Χάρυβδη, αλλά και την Κίρκη», όπως συμβολικά έγραψε ο Κ. Τσουκαλάς, πριν από μέρες, στην "Αυγή".
Ακόμα και τώρα, που ο δικομματισμός από είδωλο κατάντησε σκιάχτρο, δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τίποτε και τα βάζουν με την Αριστερά. Δεν θα αλλάξουν, όμως, την ατζέντα των εκλογών οι σκηνοθεσίες και οι ρητορείες ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., υπογραμμίζει σε συνέντευξή του στην "Αυγή" ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος και συμπληρώνει: "Οι εκλογές που έρχονται είναι κρίσιμες. Και σε αυτές τις εκλογές θα στρατευθώ στην προσπάθεια ενίσχυσης του ΣΥΝ".
* Η προεκλογική περίοδος άρχισε και σφραγίζεται από τις επιθέσεις των συγκυβερνώντων κομμάτων του δικομματισμού προς την Αριστερά και ειδικότερα τον ΣΥΡΙΖΑ. Πού το αποδίδεις;
Τα κόμματα του δικομματισμού θεωρούν πως η Ελλάδα τους χρωστάει και τους ανήκει. Αποτελούν το μονοπώλιο εξουσίας. Θέλουν να περιθωριοποιούν την Αριστερά, να τη λεηλατούν, να την ενοχοποιούν. Ποτέ δεν αποδέχτηκαν να εκλογικεύσουν τις σχέσεις τους με την Αριστερά: της επιφυλάσσουν την αλαζονεία του κατεστημένου προς τον «φτωχό και ενοχλητικό συγγενή». Ακόμα και τώρα, που ο δικομματισμός από είδωλο κατάντησε σκιάχτρο, δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τίποτε και τα βάζουν με την Αριστερά.
Δεν θα αλλάξουν, όμως, την ατζέντα των εκλογών οι σκηνοθεσίες και οι ρητορείες ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Οι ισχυρές κυβερνήσεις με μονοκομματικές αυτοδυναμίες στηρίχθηκαν στα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, στον περιορισμό της δύναμης της Αριστεράς και στον παρεμβατισμό εξωθεσμικών κέντρων. Όσο οι τάσεις των πολιτών προς τα Αριστερά μεγαλώνουν, τόσο θα της επιτίθενται η Ν.Δ. κοιτώντας προς τα δεξιά της και το ΠΑΣΟΚ προς το εσωτερικό του, για να περιορίσουν την εκλογική τους αποψίλωση. Δεν μπορούν πια να ξεγελούν την κοινωνία και να επωφελούνται.
* Η δανειακή σύμβαση και τα συνακόλουθα μέτρα συνιστούν οιονεί κυβερνητικό πρόγραμμα. Ενδεχόμενη ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών μπορεί να ανατρέψει το πρόγραμμα αυτό ή η Ελλάδα έχει αναλάβει διεθνείς υποχρεώσεις, που δεν μπορούν να παρακαμφθούν, όπως υποστηρίζει π.χ. η ΔΗΜ.ΑΡ.;
Δυστυχώς τα Μνημόνια, οι εφαρμοστικοί νόμοι και η δανειακή σύμβαση αποτελούν καθεστωτικό πλαίσιο και προαποφασισμένη κυβερνητική πολιτική. Η μεγάλη ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. είναι ότι δεν είπαν την αλήθεια ούτε τώρα αποκαλύπτουν την πραγματικότητα, δεν προετοιμάστηκαν ούτε προετοίμασαν τη χώρα, δεν μπόρεσαν να διαπραγματευτούν για τίποτε. Έτσι διαμορφώθηκε το σημερινό παρασύνταγμα των Μνημονίων. Επειδή, όμως, η πολιτική είναι δυναμική διαδικασία σε διαρκή εξέλιξη, μπορούν και πρέπει να διαμορφωθούν συνθήκες και συσχετισμοί επαναδιαπραγμάτευσης, με κοινωνικά και αναπτυξιακά αντιστηρίγματα.
Κάτι τέτοιο, βεβαίως, δεν θα γίνει από αυτούς που υπέγραψαν τις σημερινές συμφωνίες ούτε από όσους πιστεύουν πως «δεν γίνεται αλλιώς». Αυτή η αντίληψη για την πολιτική είναι κούφια, χωρίς ιστορικό, κοινωνικό και αξιακό περιεχόμενο. Σημαίνει προσαρμογή και διεκπεραίωση, όχι παρέμβαση για αλλαγή και ανασύνθεση. Σε όλη την Ευρώπη κυριαρχεί το αίτημα για εγκατάλειψη της πολιτικής δημοσιονομικής πειθαρχίας κι επιτήρησης. Ο ΣΥΝ να πει υπεύθυνα και συγκεκριμένα τι μπορεί να γίνει και να αγωνιστεί για να αξιοποιηθούν προτάσεις, δυνάμεις και δυνατότητες που υπάρχουν.
* Η κατάρρευση του δικομματισμού οδηγεί σε πολυκερματισμό τουλάχιστον των δυο μεγάλων κομμάτων. Διαφαίνεται πρόβλημα πολιτικής αστάθειας ή μπορεί να υπάρξουν, και με ποιους όρους, κυβερνητικές συμπράξεις;
Όλοι οι κρίσιμοι κοινωνικοί, οικονομικοί και ψυχολογικοί δείκτες βρίσκονται σε σημείο βρασμού. Υπάρχει εκφυλιστικό και εκρηκτικό κλίμα, καθώς η ύφεση κατατρώει την οικονομία, την κοινωνική συνοχή και την πολιτική αξιοπιστία. Χρειάζεται υπεύθυνος και συστηματικός αγώνας για να αποκρυσταλλωθούν θετικά, με δημιουργική δυναμική, οι τάσεις που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις. Κατά δεύτερο λόγο, δεν πρέπει να υποτιμώνται οι μηχανισμοί και τα συμφέροντα που θέλουν τη συνέχιση της κυβερνητικής σύμπραξης Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Τρίτον, όσοι αντιτίθενται στο πολιτικό μονοπώλιο του δικομματισμού πρέπει να αποδείξουν πειστικά ότι μπορούν να αξιοποιήσουν σωστά την εκλογική τους δύναμη.
Στο δίλημμα των δυο κομμάτων «ή εμείς ή η ακυβερνησία» η απάντηση είναι το υπεύθυνο σχέδιο ανάκαμψης, αντιμετώπισης του χρέους, αναδιάρθρωσης του πολιτικού συστήματος, διαφορετικής κυβερνητικής πολιτικής. Ο κακέκτυπος επιγονισμός του ηγεμονικού δικομματισμού θα είναι η τελευταία πράξη της μεταπολιτευτικής αποσύνθεσης. Η εκλογική και πολιτική κατάρρευση του δικομματισμού σημαίνει πολλά και καινοφανή πράγματα, που ξεπερνούν τις ασκήσεις επί χάρτου εντός του μεταπολιτευτικού κυβερνητικού, πολιτικού και κομματικού πλαισίου.
* Ολοένα και περισσότεροι πολίτες προσβλέπουν στην Αριστερά. Με ποιες προϋποθέσεις μπορεί η Αριστερά να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη προσδοκία των πολιτών γι' αυτήν;
Η Αριστερά βρίσκεται μπροστά σε μεγάλη ιστορική ευθύνη. Κατά τη γνώμη μου πρέπει με συνέπεια να πείσει ότι η δική της ενίσχυση μπορεί να αποτελέσει ισχυρό παράγοντα εναλλακτικής πολιτικής απέναντι στον μνημονιακό μονόδρομο Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και πρόθυμων συμμάχων τους. Ότι η δική της ενίσχυση ανοίγει τον δρόμο για ουσιαστικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, την εκλογική νομοθεσία, το μοντέλο και το περιεχόμενο διακυβέρνησης. Ότι διεκδικεί τη μεγαλύτερη δυνατή δύναμη, γιατί έχει σοβαρό πρόγραμμα και ξέρει να το αξιοποιήσει.
Βλέπεις στα μέσα ενημέρωσης να κυριαρχεί η επικοινωνιακή νεύρωση και σε πιάνει θλίψη και οργή. Είναι σκληρή η ώρα της αποκάλυψης των ανεπαρκών και υποκριτικών ηγεσιών, της ιδιοτελούς και αδίστακτης χρήσης της πολιτικής για επιβεβαίωση και παραγοντισμό. Ο κυβερνητικός δικομματισμός δεν μπορεί να πολιτεύεται σαν να μη συνέβη τίποτε και σαν να πρέπει να κερδίζει από χέρι.
* Πώς σχολιάζεις την ίδρυση της ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά και το δημοσκοπικό της άλμα;
Δεν θα ήθελα να κάνω κανένα σχόλιο. Οι δημοσκοπήσεις είναι μια ακόμη αμαρτία της εποχής. Τη στιγμή της ανατροπής του δικομματισμού, που επίμονα διεκδικούσε ο ΣΥΝ, αλλά και της δραματικής κρίσης, την οποία με κόστος ο ΣΥΝ προσπαθούσε να αποτρέψει, θα ήθελα τη μάχη της δικαίωσης και της προοπτικής για την ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά να τη δίναμε από κοινού όσοι συμπορευτήκαμε σε δύσκολους αγώνες, όταν κάποιοι διαπλεκόμενοι μηχανισμοί ήθελαν να μας διασπάσουν και να μας βγάλουν εκτός Βουλής. Τότε που άκουγα ότι «αυτή είναι η Ελλάδα, ανάπτυξη δεν γίνεται χωρίς τη διαπλοκή, δεν έχουν λόγο και ρόλο ύπαρξης τα μικρά κόμματα», αλλά ο ΣΥΝ μιλούσε διορατικά για όλα τα προβλήματα που σήμερα πληγώνουν την πατρίδα μας.
* Η κρίση που ζούμε δεν είναι αποκλειστικά ελληνική. Αποκαλύπτει την κρίση που διέρχεται η Ευρώπη σήμερα. Σε ποιες εξελίξεις, πολιτικές και κοινωνικές, προσβλέπεις για την αλλαγή της χώρας;
Η κρίση αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Η σημερινή αρχιτεκτονική και πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγεί μακριά από τη δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μακριά από τους Ευρωπαίους πολίτες και τις κοινωνίες τους. Κυριαρχούν ο νεοφιλελεύθερος αυταρχισμός και η επιδίωξη γερμανικής ηγεμονίας με τρόπο προκλητικά ανιστόρητο. Είναι ώρα κρίσης για την Ευρώπη και πρόκλησης για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Ένα μεγάλο πρόγραμμα για την Ευρώπη, τους δημοκρατικούς και κοινωνικούς θεσμούς της, τη στήριξη και πρόοδο των λαών της, πέρα και πάνω από εθνικούς διαχωρισμούς και ενδοευρωπαϊκούς ανταγωνισμούς διευθυντηρίων, είναι το ζητούμενο της ιστορικής και πολιτικής ευθύνης για τον 21ο αιώνα.
* Σε ολόκληρη την πολιτική σου διαδρομή μιλούσες για την ανάγκη ανατροπής του αρχηγικού δικομματισμού. Τώρα που επισυμβαίνει είσαι πρόθυμος να αναλάβεις ενεργό πολιτικό ρόλο;
Οι εκλογές που έρχονται είναι κρίσιμες. Και σε αυτές τις εκλογές θα στρατευθώ στην προσπάθεια ενίσχυσης του ΣΥΝ. Όταν αποφάσισα να αποχωρήσω από την ηγεσία του ΣΥΝ, το έκανα συνειδητά. Αυτό δεν σημαίνει ότι έπαψα να βιώνω την πολιτική ως ενεργή συνείδηση και διαρκή αγώνα απέναντι στη «Σκύλλα, τη Χάρυβδη, αλλά και την Κίρκη», όπως συμβολικά έγραψε ο Κ. Τσουκαλάς, πριν από μέρες, στην "Αυγή".
